my dear son

رادوين عزيزتر از جانم تولدت مبارك ديروز خونه مامان جون اينا بوديم و آنيسا و سلدانا اينا هم بودن و همونجا تولد كوچولويي واست گرفتيم درسته كه تو حياط زمين خوردي و از دماغت هم خون اومد ولي خوب بود و به لطف ماماني خوش گذشت ايشالله 120 ساله شي عسل خودت هم كه امروز صبح از سر جات نميتونستي بلند شي از بس كه ديروز شيطوني كرده بودي الان هم كه باز داري تولدت مبارك رو ميخوني يعني هنوز هم تو جوي ها!...

رادوين كوچولوي مامان تولدت پيشاپيش مبارك ايشالله 120 ساله شي گلم تو اين يه سالي كه گذشت ميشه گفت مهمترين كارهاي زنگيت رو ياد گرفتي احساساتت شكوفا تر شد درسته خورد و خوراكت مثل هميشه منو اذيت ميكنه و وقتي يه چيزي رو با اشتها ميخوري ديگه اون روز واقعا كار خارق العاده اي كردي و منم عذاب وجدان ندارم ولي مهربون من گذر زمان به من ثابت كرده كه اين هفته يه كودك با هفته ي ديگش بعضي اوقات كلي فرق داره و اين هست كه اميد رو در دل اونايي كه براي پرورش اون كودك زحمت ميكشن زنده ميكنه و تحمل سختي ها رو با يه لبخند يا يه حرف خنده دار يا يك نگاه پر از عاطفه و مهربوني و عشق اون آسون ميكنه جيگر طلاي من وقتي مياي و رو زانو هام ميشيني و به من ميگي ...